Leven met een beperking kan behoorlijk ingewikkeld zijn, maar dat is geen reden om bij de pakken neer te zitten. Het leven is hartstikke leuk, ook als het niet 100% ideaal is. Het is voor ieder mens fijn om af en toe eens flink te lachen om zichzelf en zijn leerproces. Fem benadert de dingen met humor en maakt graag plezier met haar cliënten.

Fem houdt niet van getuttel. Praten is zeker zinvol, maar uiteindelijk moet er ook iets veranderen. En als je iets wilt bereiken, moet je er iets voor doen – zo simpel is het. Fem is resultaatgericht en praktisch, ze stelt doelen en verwacht dat je daaraan werkt. Ze weet de weg in het zorglandschap (of ze zoekt hem), schakelt extra hulp is als het nodig is en stemt zorgvuldig af.

Niks zo teleurstellend als jezelf hoge doelen opleggen en vervolgens ontdekken dat je ze niet waar kunt maken. Daar begint Fem dus niet aan. Gedragsveranderingen gaan nou eenmaal met vallen en opstaan; ook de valpartijen moet je incalculeren. Door cliënten bewust níet te overvragen, geduld te hebben en aandacht te besteden aan elk succes(je), bouwt Fem aan een optimistische sfeer waarin mensen zichzelf steeds kunnen overtreffen.

Fem gaat lastige gesprekken niet uit de weg. Ze confronteert cliënten en hun naasten op een respectvolle manier met gedrag dat het bereiken van de gestelde doelen belemmert. Ook (onbedoeld) ongepast of sociaal onwenselijk gedrag maakt ze vriendelijk bespreekbaar, altijd met intentie iemand verder te helpen. Omgekeerd stelt Fem het op prijs als cliënten, naasten en collega’s ook eerlijk tegen haar zijn, als er dingen niet lekker lopen. Dan kom je tenminste verder.

Gelijkwaardigheid is voor Fem erg belangrijk. Of je nou een whizzkid bent, een palingvisser of de koningin herself, we zijn allemaal mensen met wensen. En al die wensen zijn de moeite waard. Fem staat graag naast je, terwijl jij je mogelijkheden verkent. Dat is niet alleen een kwestie van wederzijds respect; zo'n manier van contact is gewoon het allerleukst.

Ieder mens weet zelf het beste waar hij blij van wordt, dat moet een hulpverlener niet gaan lopen invullen. Fem weet hoe het voelt als anderen je proberen te sturen: niet fijn. Daarom neemt ze zo min mogelijk beslissingen over van cliënten. Wél denkt ze met je mee over de gevolgen van je keuzes: waar word jij op de lange termijn écht blij van?